Aparat pokarmowy człowieka to skomplikowany mechanizm organów, odpowiedzialny za przetwarzanie i wchłanianie elementów żywieniowych. Zrozumienie jego organizacji wymaga nie tylko znajomości podstawowej, jednak także doświadczalnego zastosowania. Z tego względu systematyczną popularność zyskują modele anatomiczne, które dają szansę w łatwy tryb zrozumieć topografię organizmu ludzkiego. Szczególne miejsce wśród pomocy edukacyjnych mają modele anatomiczne układu pokarmowego, dlatego że właśnie ten układ wchodzi do najsilniej złożonych i pełni kluczową rolę w procesach biologicznych. Zgłębianie nauki o organizmie wyłącznie na fundamencie ilustracji i opisów w książkach jest niewystarczająca i skomplikowana. Adepci nauk medycznych czy dietetyki są zobowiązani nie tylko opanować terminy organów, ale także zrozumieć ich wzajemne relacje i lokalizację w przestrzeni żołądkowej. W tym znaczeniu modele anatomiczne okazują się ważną pomocą, ponieważ pozwalają zobaczyć trójwymiarowe relacje, ujrzeć wielkość i formę organów, a także zbadać strukturę precyzyjną, na przykład warstwy powierzchni trawiennego narządu czy sieć kosmków jelitowych. Za sprawą nim proces edukacji okazuje się bardziej angażujący i efektywny, a opanowana informacja zostaje zakorzeniona na trwale. Na rynku dostępnych jest sporo wariantów narzędzi edukacyjnych. Napotykamy również modele anatomiczne obrazujące pojedyncze organy, takie jak organ trawienny, hepar czy pancreas, jak i pełne zestawy przedstawiające kompletny układ układu pokarmowego od jamy ustnej aż po rektum. Część z nich są symboliczne, inne bardzo realistyczne, dające możliwość nawet rozkładanie oddzielnych części i precyzyjne zbadanie ich budowie. Takie rozwiązania czynią, że modele anatomiczne można przyporządkować do poziomu edukacji – różne będą stosowne dla ucznia szkoły średniej, a kolejne dla adepta zdającego do testu z anatomii czy przyszłego doktora.
Zastosowanie modeli jest bardzo rozległe. Używa się je przede wszystkim na instytutach zdrowotnych i specjalizacjach powiązanych z naukami o zdrowiu, ale także w szkołach średnich, zwłaszcza w klasach bio-chemicznych. Dzięki nim studenci potrafią pełniej przyswoić procesy zachodzące w człowieczym ustroju. Warto wspomnieć dodatkowo o praktycznym wykorzystaniu w dietetyce czy w praktykach zdrowotnych, gdzie modele anatomiczne działają jako wsparcie w rozmowie z chorym. Przedstawienie części ciała na modelu jest dużo wyraźniej czytelne niż wyjaśnienie słowny, co podnosi wiedzę zdrowotną i ułatwia wytłumaczenie przyczyn wielorakich dolegliwości. Używanie z tego typu narzędzi edukacyjnych ma wiele plusów. Na początku, zapewnia dokładniejsze przyswajanie materiału poprzez prezentacji graficznej i wielokrotności. Następnie, w różnicy do preparatów biologicznych, modele anatomiczne są wytrzymałe, nieszkodliwe i zdrowe, a zarazem gotowe zawsze wtedy, gdy są konieczne. Po trzecie, można je stosować ponownie, co czyni je nakładem na lata. Wreszcie, są uniwersalne – mają przeznaczenie zarówno w kształceniu elementarnej, jak i na wyższych poziomach edukacji. Warto zauważyć, że rozwój techniki znacznie zwiększył opcje w tej branży. Coraz częściej napotykamy modele anatomiczne tworzone w systemie 3D, które dokładnie odwzorowują budowę organów i dają szansę nawet na symulację procedur lekarskich. Równolegle rozwija się stosowanie wirtualnej i poszerzonej VR w szkolnictwie medycznej, jednak pomimo tego klasyczne modele odgrywają najważniejszą znaczenie. Są bowiem łatwe w obsłudze, nie potrzebują zaawansowanego urządzenia, a zarazem funkcjonują jako niezwykle skuteczne instrument edukacyjne. Reasumując, układ trawienny to jeden z fundamentalnych systemów ciała, a jego poznanie ma istotne wagę zarówno dla medyków, jak i dla specjalistów pracujących w żywieniem, biologią czy kształceniem medyczną. Aby edukacja była wydajna, nie starczy teoria, niezbędne jest realne podejście, które dają właśnie modele anatomiczne układu pokarmowego. Dzięki nim znajomość staje się bardziej przystępna, łatwiejsza do zapamiętania i wartościowa w kolejnej działalności zawodowej. Takie narzędzia to wkład w poziom edukacji, lepsze przygotowanie kolejnych specjalistów oraz wydajniejsze techniki nauczania informacji zarówno adeptom, jak i pacjentom.
